Op safari rond Olkhon Island

Hallo Nederland,

De laatste keer dat jullie een update van onze reis kregen is alweer een week geleden geweest vanuit Ekaterinaburg. Doordat ik de blogs schrijf op mijn kleine iPhone scherm sta in niet in voor de gemaakte spelfouten ;-)

Na onze volle dag in Ekaterinaburg stapten wij op de trein naar Krasnoyarsk. Dit traject hadden wij geen gedeelde coupé maar heel luxe een 1e klas privé coupé. De verschillen waren al direct merkbaar. 2 lage bedden zonder hoge bedden erboven, kun je je hoofd tenminste niet stoten. Op de wc heb je geen schuurpapier maar een soort page papier en zelfs een spray luchtverfrisser wat in deze treinen geen overbodige luxe is. Op onze plek in de coupé werden we zelfs bediend voor onze maaltijd. Kortom een prima reis van 2 nachten in de trein. Onderweg maakte de trein diverse stops waarbij de vrouwtjes druk bezig waren met het ontdoen van ijs bij de remmen. Edwin had dan ook direct de tijd om bij -15 de ramen van de trein schoon te maken... Daar ben ik te klein voor. Op de stations kun je ook de nodige etenswaren kopen bij vrouwtjes die thuis gerechten klaarmaken. Dit hebben wij ook enthousiast geprobeerd maar het was geen succes. De 'pannenkoek' bleek naar vis te smaken en de 'croissant' was gevuld met lever... Nooit meer dus ;-)

Aangekomen in Krasnoyarsk stond Olga (zo heetten ze allemaal hier denken we) te wachten op het station. Samen met gaar, een chauffeur en een soort boswachter van Stolby national Park reden wij naar dit park toe. Dit park ligt buiten de stad waar nog veel wilde dieren te vinden zijn (uiteraard zagen wij alleen wat meesjes). In dit park hebben wij een wandeling van zo'n 2 uur gemaakt. Onderweg vertelde de boswachter leuke legendes over het gebied. Er staan door het park grote rotspartijen met allemaal een eigen legende. Tijdens het wandelen vlogen de vogels achter ons aan om tussendoor wat koekjes uit onze hand te eten, Daarna hebben wij in de boswachtershut een heerlijke lunch gegeten bereid op een kachel van houtvuur. Een perfecte sfeer en een perfecte dag. Na dit uitstapje werden wij terug gereden naar het station van Krasnoyarsk. Hier aangekomen bleek het treinnummer van ons ticket niet overeen te komen met het treinnummer wat er zou rijden. Kortom, probleempje... Tenminste wij vonden van niet maar de Russische station medewerkers wel... Gelukkig hielp Olga ons aangezien er ook een 'kleine' taalbarriere was. Uiteindelijk zijn wij hoogstpersoonlijk door de stationscheffin op de trein gezet naar Ikutsk waar ook direct ons 'foute' ticket werd ingenomen.

In de trein naar Itkutsk was er niemand te vinden die Engels sprak. Een uitdaging dus om eten te bestellen in het boordrestaurant van de trein. De menukaarten waren alleen in het Russisch en van plaatjes hebben ze uiteraard ook nooit gehoord (dat maakt het ook te gemakkelijk)... Samen met mijn taalgidsje en 'point it' boekje (een boekje met alleen maar plaatjes van bijv eten, dieren, badkamer artikelen ect) ging ik op pad. De vrouw in de restauratiewagen was echter ondanks de plaatjes en mijn goede bedoelingen niet behulpzaam te noemen. Ze wees alleen de duurste dingen op de kaart aan (geen idee wat het was). In het restaurant hebben we de eerste toerist tijdens deze reis ook ontmoet! Hij had hetzelfde probleem met eten bestellen dus uiteindelijk zaten we aan onze noedels in onze coupe met chocolade als toetje. Een prima maaltijd. Het ontbijt hebben we de volgende ochtend door dezelfde redenen overgeslagen waardoor we redelijk hongerig aankwamen in Irkutsk.

Hier werden wij opgewacht door Sergei (lees Stergé). Vanuit het station zijn we naar Listvyanka gebracht, een plaats gelegen aan het Baikal meer op zo'n 70 km van Irkutsk. Hier werden we in ons Guesthouse, letterlijk, met open armen ontvangen. Een gezellige plek om het verblijf in deze omgeving te beginnen. Na onze brunch (we waren ondertussen uitgehongerd) werden we naar de husky's gebracht waar we een tour mee hebben gemaakt. Het was geen lange tocht maar leuk genoeg om weer eens mee te maken na onze ervaring in Lapland.
Na de tour hebben wij een wandeling over het ijs van lake baikal gemaakt. Auto's mochten hier nog niet op het ijs rijden doordat het meer nog niet volledig is dichtgevroren. Normaal gebeurd dit begin januari. Vanwege de 'Europese' winter zoals ze het hier noemen is meer niet volledig dichtgevroren. Er zijn nog enkele plekken waar het ijs niet betrouwbaar is. Een nieuw record voor de mensen hier.

Na ons verblijf in listvyanka van 1 nacht zijn wij verder gereisd naar Olkhon Island, zo'n 300 km verderop. Normaal kan dit over het ijs maar vanwege de condities hebben wij een groot stuk over land gereisd, veiligheid gaat voorop. Normaal gesproken vaar je in de zomer naar Olkhon maar ronddom Olkhon was alles wel dichtgevroren. Bij de 'ijsbrug' kregen wij een nieuwe auto (lada) met chauffeur en reden wij over het ijs naar Olkhon island. Voor ons natuurlijk een hele bijzondere ervaring! Over het ijs rijden! Onze chauffeur vond het kennelijk niet zo spannend en scheurde over het ijs met zo'n 100km per uur. Af en toe voelden we de auto redelijk glijden en slippen over het ijs. Onderweg had de chauffeur de grootste verhalen tegenover onze gids. Hij praatte alsof hij 5 tanden miste en toen we hem goed zagen nadat hij ons had afgeleverd bij het guesthouse klopte dat ook wel redelijk... Na het stuk ijs reden we het eiland op, nou ja, scheurden we het eiland op... Met de lada reed hij over wegen wat in Nederland wandelpaden op de Veluwe zouden zijn. Er is wel een hoofdweg op het eiland (geen asfalt dat kennen ze niet) maar die leek hij graag te vermijden. Nadat wij hier zo'n 100 meter over hadden gereden begrepen wij waarom want we zaten continu met ons hoofd in het dak van de auto. Via de nieuw geciteerde wegen langs de hoofdweg scheurde hij verder naar de plek waar we zouden verblijven voor de komende 4 dagen Nikita's guesthouse.

Na een nacht in een normaal bed (heerlijk na 3 nachten trein) gingen we op pad met Sergei en een (gelukkig) andere chauffeur. Vanaf de haven reden wij het baikal meer op waar wij de hele dag een indrukwekkende toer over hebben gemaakt langs het eiland. Onderweg maakten we mooie stops bij grote ijsformaties. Onze gids had een badminton set meegenomen waarmee we een kleine competitie op het ijs hebben gehouden. Geweldige ervaring om badminton op Lake Baikal te kunnen spelen. Na een lange dag keerden we weer terug bij het guesthouse.

Op dag 2 stond een bijzondere activiteit op het programma: ijsvissen! Een nieuwe chauffeur (Dimitri) haalde ons en onze gids op. De dag begon al direct goed met een lekke band maar dat was gelukkig snel opgost. Aangezien de wegen op het eiland zo slecht zijn komt een lekke band regelmatig voor. Na een snelle wissel konden we verder. De temperaturen tijdens ons verblijf in Rusland zijn overdag maximaal -15 geweest. Hierdoor is het ook goed uit te houden met alle buitenactiviteiten die wij hebben. Gelukkig heb ik (Sietske) 3 vissen gevangen met ijsvissen. Edwin helaas geen maar onze chauffeur Dimitri had genoeg skills om het overige benodigde aantal voor de lunch te vangen. De vissen werden letterlijk (ik vond het zielig om te zien) spartelend op het vuur gelegd na het vissen. Verser kun je ze dus niet krijgen...
Na onze zelf gevangen lunch gingen we verder op 'safari' zoals Dimitri het noemde. We begrepen ook meteen waarom hij vaak lekke banden rijdt. Hij nam het woord safari erg letterlijk. Op het eiland creëerde hij de meest avontuurlijke wegen door de sneeuw om naar de mooiste plekken te rijden. Soms hadden we door de stank in het busje het idee dat hij de benzine tank had lek gereden (wat niet gebeurd is) dus het was een hobbelig en mooi avontuur. Kennelijk had hij er zelf ook de grootste lol in en bleef de meest onmogelijke routes nemen naar mooie uitzichtpunten. Onze gids had dit ook niet eerder meegemaakt... Moe en geshaked maar wel helemaal voldoen kwamen wij terug in het guesthouse.

De volgende dag reed de lada chauffeur ons weer met dezelfde rijmethode terug naar de ijsbrug tussen Olkhon Island en het vaste land. Vol trost vertelde hij dat er op dit moment een film wordt opgenomen op het eiland (een Franse documentaire over iemand die 80 dagen alleen op het eiland heeft overleefd). Onze chauffeur heeft in de film een rol van wel 3 minuten! We zijn helaas vergeten om zijn handtekening te vragen...

Na het verblijf op Olkhon island zijn we terug gereisd naar Irkutsk. Hier verblijven wij nu in een 'homestay'. De eigenaresse is erg vriendelijk en we voelen ons hier wederom erg welkom. Morgen hebben wij nog 1 dag in Rusland en gaan wij Irkutsk ontdekken. Daarna stappen wij op de trein naar onze volgends avontuurlijk bestemming, Mongolië...

Liefs,
Sietske & Edwin

Ps, jullie voorgaande reacties waren erg leuk om te lezen.